دکتر مجید رشیدی، عضو هیأت علمی بخش (اسبق) تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران (به عنوان مجری) به همراه مهندس فریدون کشاورزپور، پژوهشگر بخش یاد شده (به عنوان همکار) در قالب پژوهشی دو ساله، نسبت به بررسی و ارزیابی اثر روش ­های مختلف خاک­ ورزی و استفاده از مالچ پلاستیکی بر عملکرد و اجزای عملکرد گوجه ­فرنگی در منطقه ورامین، اقدام نمودند.

نتايج حاصل از پژوهش ایشان نشان داد که تمام صفت ­های مورد مطالعه در روش­ های مختلف خاک ­ورزی و تيمارهای مالچ در سطح احتمال 5% دارای تفاوت معنی ­دار می ­باشند، به طوري ­که عملکرد محصول در روش خاک­ ورزی مرسوم با مالچ پلاستيکی دارای بيشترين مقدار (16/1 تن در هکتار) و تيمار بی­خاک­ ورزی بدون مالچ پلاستيکی دارای کمترين مقدار (3/7 تن در هکتار) است. نتايج همچنین نشان داد که تيمار خاک ­ورزی مرسوم با مالچ پلاستيکی از نظر تعداد ميوه و تراکم بوته در واحد سطح دارای بيشترين مقدار است. در حالی که ساير پارامترهای مورد مطالعه نظیر وزن ميوه، طول ميوه، قطر ميوه و درصد مواد جامد انحلال­ پذير در روش بی خاک­ورزی بدون مالچ پلاستیکی دارای بيشترين مقدار گرديدند. با توجه به نتايج به دست آمده مشخص شد که تيمار خاک ­ورزی مرسوم با مالچ پلاستيکی باعث افزايش کمی محصول شده در حالی که تيمار بی­ خاک ­ورزی بدون مالچ پلاستيکی موجب بهبود کيفی محصول می ­گردد.