این طرح در قالب چهار پروژه تحقیقاتی و در چهار منطقه شامل سیرجان، سرخه (سمنان)، ارومیه و کردکوی (گلستان) بر روی باغات پسته، مرکبات، هلو و انگور کشاورزان که تجهیز شده به این سامانه بودند، انجام شد. بر اساس نتایج نشان داد عملکرد کلی قطره ‌چکان‌ ها و سامانه ازنظر شاخص ASAE برای باغ پسته مناسب و برای باغ هلو نسبتاً مناسب و برای باغ پرتقال ضعیف ارزیابی شدند. می ‌توان این سامانه را برای توزیع مناسب رطوبت و شوری مدیریت کرد. مدیریت آبیاری در سطح باغات تابع معیارهای طراحی نبود و دور آبیاری در سامانه‌ های مورد ارزیابی ثابت بود. در حالی ‌که با توجه به شاخص‌ های رشد نیاز آبی در طول فصل متغیر می‏ باشد. عمق نصب لاترال‌ ها در ردیف درختان ثابت نبوده و مقدار آن در طول مسیر به علت ضعف در نصب لاترال‌ ها بین 20 تا 45 سانتی ‌متر متغیر بود که می‌ تواند تبخیر سطحی آب، توسعه علف هرز، تجمع شوری و محدودیت عملیات زراعی را همراه داشته باشد.

در باغات مورد ارزیابی، تغییرات فشار در قطعات زراعی و ضعف طراحی منجر به عملکرد ضعیف قطره‌ چکان‌ ها شده بود. پروفیل رطوبتی در اطراف لاترال ‌ها از وضعیت مطلوبی برخوردار بود و با توجه به محدوده رطوبتی نقطه پژمردگی، باغ ‌ها در 48 ساعت بعد از آبیاری هنوز با تنش رطوبتی مواجه نشده بودند. این نتیجه اهمیت دور آبیاری را نشان می ‌دهد. بررسی پروفیل شوری عصاره اشباع خاک نشان ‌دهنده تجمع شوری در محدوده خارجی پروفیل رطوبتی و همچنین افزایش شوری در اطراف ریشه به علت جذب سریع ‌تر رطوبت خاک و باقی ماندن شوری در خاک بود. در شرایط کاربرد آب شور، انجام آبشویی در ماه ‌های دی تا اسفند باید در دستور کار مدیریت آبیاری باغ باشد. اعمال آبشویی با سیستم آبیاری قطره‌ ای زیرسطحی برای آبشویی شوری خاک مؤثر نبود. کاربرد آب آبیاری بیش از نیاز آبی منجر به تجمع بیشتر املاح و شوری در خاک و افزایش شوری از 8 به 12 دسی زیمنس بر متر شد. با توجه پروفیل رطوبتی برای خاک‌ های با بافت متوسط عمق نصب 40 سانتی‌ متر و فاصله 1 متری لوله‌ های قطره‌ چکان ‌دار از ردیف درختان برای لاترال‌ های سیستم آبیاری قطره ‌ای زیرسطحی مناسب تشخص داده شد. لیکن برنامه آبیاری می ‌تواند مناسب بودن آن را تحت تأثیر قرار دهد.

نمایی از گسترش ریشه ‌ها در اطراف قطره‌ چکان