سورتینگ و درجه‌بندی محصولات کشاورزی بر پایه کیفیت به‌ویژه از منظر ایمنی و سلامت از مهم‌ترین فرایندهای تولید و فرآوری این محصولات در راستای امنیت غذایی است. زعفران یکی از گران‌بهاترین گیاهان ادویه‌ای و دارویی با ارزش اقتصادی بسیار است. اﻳﺮان بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده زعفران در ﺟﻬﺎن است و بیش از 90 درصد تولید سالانه زﻋﻔﺮانِ دﻧﻴﺎ در اﻳﺮان تولید می‌شود. در کشور ما عدم استفاده از فناوری‌های مناسب و پیشرفته سورتینگ و درجه‌بندی زعفران و در برخی موارد کمبود یا خلاء این فناور‌ی‌ها منجر به کاهش عملکرد، صرف وقت و هزینه زیاد برای تولید، عرضه درهم و بدون رعایت اصول و استاندارهای سورتینگ و درجه‌بندی لازم (از نظر کیفیت، سلامت و ایمنی) زعفران شده است. این مساله هم‌چنین سبب از دست‌دادن بازارهای خارجی با برند داخلی، کاهش صادرات و کاهش ورود ارز به کشور می‌شود.

دکتر جمشیدی طی پژوهشی که با حمایت کمیته طرح‌های جریان‌ساز سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی انجام شد، فناوری‌های مناسب و پیشرفته سورتینگ و درجه‌بندی زعفران را در سه مرحله شامل (1) تهیه پیاز زعفرانِ با کیفیت برای کاشت، (2) جداسازی کلاله از گلِ زعفران، و (3) تشخیص تقلب در زعفران شناسایی کرد. در این راستا، از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای انتخاب مناسب‌ترین فناوری‌های سورتینگ پیاز زعفران و جداسازی کلاله از گل زعفران همچنین تعیین تاثیرگذارترین معیارهای انتخاب فناوری استفاده شد. بر اساس نتایج این پژوهش، سورترِی مبتنی بر سازوکار غلتک‌های واگرا و یک ماشین جداسازِ کلاله از گل زعفران، مجهز به خشک‌کن، به عنوان مناسب‌ترین فناوری‌ها در کشور به ترتیب برای سورتینگ پیاز زعفران و جداسازی کلاله از گلِ زعفران معرفی شدند. هم‌چنین، فناوری‌های پیشرفته و غیرمخرب مناسب برای تشخیص سریع تقلب در زعفران شامل: سامانه‌های هوشمند مبتنی بر بینایی ماشین، طیف‌سنجی فروسرخ نزدیک، بینی الکترونیک و یا ترکیبی از این روش‌ها توسط دکتر جمشیدی معرفی شد.