پژوهش مذکور نشان داد با استفاده از محلول پاشی با مواد ضد سرما مانند اسیدهای آمینه یا پتاسیم بر روی اندام‌های هوایی گیاه سیب‌زمینی، تولید قندهای احیاکننده طی نگهداری سیب‌زمینی در انبار کاهش و کیفیت محصولات فرآوری شده افزایش مییابد.
محلول پاشی با اسیدهای آمینه یا پتاسیم موجب افزایش تحمل گیاه سیب‌زمینی به سرمای انتهای فصل شد. افزایش تحمل به سرما، حتی برای چند درجه سانتی‌گراد می‌تواند گیاه را از خطر تنش سرما و مختل شدن رشد در انتهای فصل محافظت کند. با رفع خطر سرما، گیاه به رشد خود ادامه داده و در مدت زمان بین سرمای ابتدایی و شروع سرمای دائمی (تنش یخ‌زدگی)، گیاه فرصت فتوسنتز بیشتر و همچنین انتقال مواد حاصل ازآن را به غده دارد. کاربرد این مواد علاوه بر افزایش مقاومت سرمایی گیاه موجب حفظ خصوصیات فیزیکوشیمیایی سیب‌زمینی نیز می‌شوند زیرا قندهای احیاکننده کاهش و بازارپسندی محصول برای تازه خوری و یا فرآوری افزایش مییابد. کاربرد مواد ضد سرما بر خصوصیات فیزیکو شیمیایی رقم آگریا در مقایسه با رقم فونتانه نتایج بهتری داشت.
