در این تحقیق، فاکتورهاي اصلي آزمايش عبارت بودند از: 1) استفاده از دو بار ديسک، 2) استفاده از چيزل پکر (خاک ورز مرکب)، 3)  بی‌ خاک ‌ورزی با کشت مستقيم بذر. فاکتور فرعی نیز شامل سطوح بقاياي گندم در چهار سطح شامل: حذف بقایا از طریق سوزاندن، حفظ 35، 75 و 100 درصد بود. برخی خصوصیات شیمیایی خاک شامل: کربن آلی، فسفر و پتاسیم قابل جذب قبل از کاشت و بعد از برداشت محصول هر سال آزمایش و اندازه ‌گیری شد. رطوبت وزنی خاک در دو عمق 20-0 و 40-20 سانتی ‌متری در چهار مرحله رشد گیاه قبل از هر آبیاری اندازه ‌‌گیری شد. نتايج نشان داد بین دو تیمار ‌خاک ‌ورزی با دیسک و خاک‌ ورز مرکب تفاوت معنی‌ داری در عملکرد مشاهده نشد و عملکرد دانه ذرت در روش کم‌ خاک‌ ورزی با خاک ‌ورز مرکب 635 کیلوگرم در هکتار نسبت به تیمار بی‌ خاک‌ ورزی بیشتر شد.

کربن آلی، فسفر و پتاسیم خاک تحت تاثیر میزان بقایا قرار گرفت، به طوری که تيمار سوزاندن بقايا، در هر سه روش خاک‌ ورزی، کمترين میزان کربن آلی و بیشترین فسفر و پتاسیم قابل جذب را به خود اختصاص داد. بین کربن آلی خاک در سه تیمار حفظ بقایا تفاوت معنی ‌داری مشاهده نشد و سال سوم نسبت به سال اول در سه تیمار حفظ بقایا 14 درصد افزایش داشت. خاک ‌ورزی حفاظتی سبب افزایش معنی ‌دار محتوی رطوبتی خاک در عمق 20-0 و 40-20 سانتی متری در مرحله جوانه ‌زنی و ساقه رفتن شد. هم‌چنین حفظ 100 درصد بقایا در عمق 20-0 سانتی ‌متری خاک، در چهار مرحله رشد گیاه به ترتیب 42، 40، 36 و 30 درصد محتوی رطوبتی خاک را افزایش داد. با توجه به نتایج به دست آمده، حفظ بقایا باعث افزایش ماده آلی خاک در دراز مدت و حفظ رطوبت خاک خواهد شد.

با توجه به گرمی هوا در منطقه ارزوئیه در مراحل جوانه زنی و ساقه رفتن گیاه و تبخیر آب از سطح خاک، توصیه می‌شود حداقل 30 درصد از بقایای محصول سال قبل در مزرعه حفظ شوند. همچنین با توجه به این که برتری نسبی عملکرد در تیمارهای خاک‌ ورزی به کم‌ خاک ‌ورزی اختصاص یافت، لذا استفاده از روش‌ های کم‌ خاک ‌ورزی قبل از کاشت بذر توصیه می ‌شود.